Can sıkıcı, üzüntü verici, sinir bozucu, yürek yakıcı, bir haftayı geride bırakıyoruz. Ruhumuzda oluşan kasveti dağıtmak ne yazık ki kolay değil. Doluya koyuyoruz almıyor. Boşa koyuyoruz dolmuyor. Dün oynanan Hatayspor karşılaşması nereden baksak birçok açıdan kırılma noktası. Karşılaşma sonunda yaşananlar uzun süredir şahit olmadığımız cinstendi. Yıllar yıllar sonra 4 eylül stadyumunun tribünlerinden yüksek sesle ‘ Yönetim istifa’ tezahüratı duyuldu. İşin daha da acı veren tarafı bir avuç kalan taraftarın yönetim yanlısı, yönetim karşıtı, hoca yanlısı, hoca karşıtı olarak gruplara ayrılması…
26 Mayısta kazanılan Türkiye kupası ile Sivasspor açısından zaman dondu adeta. Yönetim, teknik heyet, futbolcu grubu orada takılı kaldı. Gelmekte olan amansız bir sezon ıska geçildi. Kimse kendisini o atmosferden sıyırıp bu sezona gerektiği gibi hazırlamadı. Uzun süredir Sivasspor’u başarıdan başarıya taşıyan yönetim özgüven zehirlenmesine yakalandı. Kupadan sonra takımı üç kulvara hazırlaması gerekirken işi akışına bıraktı. ‘Nasılsa biz her yıl olduğu gibi bekleriz, herkesten sonra fırsat transferleri yaparız. Kimsenin görmediği isimleri parlatırız. En fazla Avrupa ligini ıskalarız ama, konferans ligi ve süper ligde yine oynar yolumuza bakarız’ gamsızlığı ile hareket etti.
Eldeki oyuncular tutulamadı, gerekli takviyeler zamanında yapılamadı. Sonradan alınanlar bir türlü istenilen seviyeye gelemedi. Teknik heyet zamana ayak uyduramadı. Ne kampta ne sonrasında içinde bulunduğumuz ligi taşıyacak bir takım kurgusu oluşturamadı. Strateji, taktik plan, oyun şablonu, bir türlü oturmadı. Her sezon başında olduğu gibi çokça antrenman sakatı, yakalanamayan ideal kadro yapısı hiç biri olmadı. Böyle olunca sekiz hafta geride kalırken galibiyet hayal oldu. Taraftar küstü Yönetici bıktı.
Geçtiğimiz sezon toparlanmak için hep lige verilen araları beklemiştik ama bir türlü çare olmamıştı. Bu sezon kötü gidişi belki terse çeviririz eksikler tamamlanır, sakatlar düzelir diye ümit etmiştik. Üstelik bu aradan sonra kendi sahamızda tıpkı bizim gibi hiç galibiyeti olmayan ligin dibindeki Hatayspor ile karşılaşacaktık ve bu inanılmaz bir fırsattı. Yenip üç puanla tanışacak yolumuza bakacaktık, ancak bu ara dönüşü bizim için kabus oldu.
Sivasspor sanki Hatayspor’u hiç umursamamış, hiç analiz etmemiş, hiç hazırlanmamış gibi başladı maça. Herkes nasılsa yeneriz havasındaydı. Hatayspor ise tam tersi yeni hocası ile çıkışı bu maçta arar gibi başladı.
Daha kimse ne olduğunu anlamadan konuk takım 20 dakikada Elkabi ve Bertuğ’un ayağından bulduğu gollerle skoru iki sıfır yaptı. Şoku çabuk atlatan Sivasspor üç dakika sonra Erdoğan ile cevap verdi. 25 ile 35. Dakikalar arasında Sivasspor oyunu rakip ceza sahası önünde oynadı. Sezon başından itibaren attığı toplam şuttan çok şut çekti Hatay kalesine, ne var ki k skor değişmedi. 42 de bir güzellik daha yaşandı rakip takım Riberio’nun kırmızı kart görmesi sonucu on kişi kaldı. Herkes Sivasspor artık ikinci yarı işi bitirir diye umut eti lakin evdeki hesap çarşıya uymadı. 90 DAKİKA İKİ BİRLİK Hatay üstünlüğü ile sona erdi. Yüreklerdiki küçücük umut kırıntıları da uçtup gitti.
Sonrası başta anlattığımız gibi. Kupada takılıp kaldık başımıza bunlar geldi, eğer bu maça da takılıp kalırsak sezonu ve ligi kaybederiz. Çarçabuk bu psikolojiden çıkmalıyız. Yaralarımızı sarmak için Perşembe günü oynayacağımız Konferans ligi maçı büyük fırsat. Gruptan çıkmayı büyük oranda belirleyecek olan Balkanı maçını kazanırsak hem grubu garantiler hem de bu havayı terse çevire biliriz. Bu neden Pazar gününü acilen unutmalıyız…
