Sezonun sonu yaklaştıkça takımın yorgunluğu, yaşlılığı, bezginliği, bıkmışlığı çok net ortaya çıkmaya başladı. Yönetiminden teknik heyetine ve oyuncusuna kadar herkes bitse de gitsek diyor sanki.
Rıza Hocanın sezon sonu ayrılabilirim demesinden sonra takımın aurasının azaldığı gibi kırılganlığı da arttı. Bu kırılganlık yönetime de sıçradı. Yönetimden birkaç ismin yeni sezonda olmayacağını açıklaması, bazı yöneticilerin taraftar ile sosyal medyada diyaloglara girmesi gibi sezon boyunca birikmiş bir yükün kendini bırakması sonucunu ortaya çıkartmıştır.
Takımın yaş ortalamasının 30.7 olması ve şuana kadar toplamda 50 maça çıkması Rıza hocanın söylemi ile takım çok yoruldu. Yorulduk evet, her maçta farklı savunma oyuncusu, farklı kanat beki, farklı ortasaha, farklı forvet oyuncuları ile oynamaktan tüm Sivasspor camiası ve yiğidolar olarak çok yorulduk.
Herşeyi bir kenara bırakıp son iki maça odaklanmalıyız. Ligde ki puan durumuna baktığımızda Giresun ve İstanbulspor’a nazaran puan avantajımız olsa da fikstüre baktığımızda iki takımında küme düşen Ümraniyespor ile maçları var. Ayrıca İstanbulspor’un Gaziantep FK’dan +3 alacağını düşünürsek işimiz biraz zorlaşıyor. Ama evimizdeki iki maçtan en az 4 puan alırsak ligde kalmayı garantiliyoruz.
Oyuncuları tek tek değerlendirmek şu aşamada takıma zarar verir belki ama sezon sonunda bazı oyuncuların Sivasspor markası altında kaldığını çok rahatlıkla görebiliyoruz. Alt yapı ile A takımın kaynaştığı, bilgi ve birikimin birbiri ile paslaştığı, dinamik ve iyi bir scout sistemiyle genç ve futbola aç oyuncuların belirlenerek, Sivasspor’un geleceğini kurmak için biran evvel taarruz geçilmeli.
Şanssızlıklar, sakatlıklar, yoğun maç trafiği, polemikler, transfer başarısızlıklarını unutup, bu ligin müdavimi takımı olarak, ligin omurgasını oluşturan Sivasspor’umuzu son iki maçta var gücümüzle destekleyip stadyumu doldurmamız gerekiyor. Şehrimizin en büyük markasını küserek, kızarak, bağırarak değil, öz evladımız gibi kol kanat gererek sahip çıkmalıyız.
