Yeni gün, baharın müjdecisi, toprağın canlandığı, yeniden hayat bulduğu gün anlamına gelen NEVRUZ, tüm Asya, Orta Doğu, Anadolu, Balkanlarda bilinir ve kutlanır.
Anadolu bir başkadır, güneş bir başka doğar, toprak bir başka kokar burada…
Üzerinde yaşadığımız Anadolu toprakları, binlerce yıllık tarihiyle Türk Kültürüne ev sahipliği yapmış en kutsal vatandır.
Aynı zamanda sayısız kahramanlar, en güzel sevdalar ve aşklar bu topraklarda yaşanmış, Fatihler, Yavuzlar, Mustafa Kemaller ve bu topraklar için canları pahasına vatan uğruna şehit düşen evlatlar, Anadolu’nun, şefkatli topraklarının bağrında huzur bulmuşlardır.
Mevlâna, Yunus Emre, Hacı Bektaşi Veli ve yüzlerce eren bu topraklara nur saçmış, vatanı kutsallaştırmışlardır.
Kerem ile Aslı, Ferhat ile Şirin, Karacaoğlan, Pir Sultan Abdal, Âşık Veysel ve daha binlerce ozan bu vatanda gerçek aşkı yaşamışlardır.
Tarihin en canlı şahidi…Anadolu…
Anadolu…
Yemyeşil dağların, masmavi denizin, uçsuz bucaksız ovaların, havası mis kokan yaylalarınla bir sanat abidesi gibisin.
En güzel manzaralar bağrında saklı.
Zirveleri karla kaplı yüce dağların karları, bahar aylarında erimeye başladığında, gelinlik kız misali gözyaşlarını ırmaklara, nehirlere, çaylara akıtarak toprağa hayat veren sensin.
Hele bu aylarda çiğdemlerinin, nevruzlarının karlar arasından göz etmesi, yenibahar ayının müjdecisi, rengârenk açan çiçeklerinle bereketin habercisi, yeni sevdaların başlangıcısın.
Sen Anadolu…
Türküleri kendine yurt edinmişsin.
Karanfillerin, güllerin, çiğdemlerin kokuları türkülerin ezgilerine sinmiş.
Acı tatlı her olayını türkülerde saklamış, türkülerde kimlik bulmuşsun.
Elbette bir başkadır bahar kokulu türkülerin.
Sen ne kadar mübarek ne kadar eli öpülesi bir anasın.
Sen Anadolu’sun…
Âşık Veysel yıllardır aşkınla yandı… Yine bir mart ayında Âşık Veysel Şöyle seslenmiştir
“Mart ayında sarı çiğdem açılır,
Nisan gelir çayır çimen seçilir,
Mayıs sonu yaylalara göçülür
Güzellere eda verir o çağlar”
Veysel yıllarca “Toprak” dedi…
Toprak yeniden hayat bulduğu nevruzda onu bağrına bastı… 21 Mart 1973 günü toprak onu başka bir hayata götürdü.
Nevruz birazda Âşık Veysel demektir.
