Tatsız, tuzsuz, seyircisiz, zevksiz… Kısacası her anlamda beraberlik kokan bir maç izledik. Sorsalar iki takıma “Maçtan önce birer puana razı mısınız?” diye, ikisi de tereddütsüz kabul ederdi.
Sivasspor, Sarıyer maçına kıyasla üstüne koyamayan bir futbol oynadı. Oysa her karşılaşmada oyununu yukarı çekmesi gerekirken bu maçta durağan kaldı. Önde pres yapamayan, oyunu merkezde sıkıştıran, bloklar arası geçişlerde aksayan iki takım vardı sahada. Farklı oyun planı olan yoktu.
Savunma hattı ise bu maçla birlikte daha net bir görüntü verdi. Geri dörtlü oturmuş gibi görünüyor. Fakat orta sahada dinamizm şart. Topu dikine taşıyan, agresif, geçiş oyununu hızlandıran bir orta alan olmadan oyun akmıyor. Çünkü futbolun beyni orta sahadır. Özkan ve Cihat’ın daha diri, daha tempolu bir görüntü vermesi gerekiyor.
Kanatlar bu sezon Sivasspor’un en büyük sıkıntısı olacak gibi duruyor. Özellikle deplasmanlarda kenar oyuncuların bire birlerde zorlanması ciddi sorun yaratabilir. On numara pozisyonunda Avramovski’nin ise beklentilerin uzağında olduğunu gördük. Hücumu şekillendirmesi gerekirken toplu oyunda kayboluyor. Vanspor’un çıkmakta zorlandığı anlarda topu dikine oynamak yerine sürekli yana dönüyor. Bu durum da hem temposunu düşürüyor hem de kendine olan güven eksikliğini gösteriyor. Mevki gereği “ben varım” demesi şart.
Gelelim Bekir’e… Bu ligin ideal santrfor tipi. Fizik gücü var, ceza sahasında etkili. Ama bencillikten uzak kalmak zorunda. Oyun görüşünü geliştirmesi, bağlantı oyununa katkı vermesi şart. Çünkü Sivasspor’un hücum varyasyonları Bekir’in doğru kararlarına çok bağlı. Hoca da takım arkadaşları da ona güveniyor, umarım bu güven sahaya olumlu yansır.
Özetle, Vanspor karşısında biraz daha özgüvenli bir Sivasspor sahada olsaydı bu sessiz ortamda 3 puanı almak zor olmayacaktı. İki takım da birbirini tarttı ama bu tartma 90 dakikaya yayıldı ve sonuç kaçınılmaz oldu.
Osman Hoca’nın İstanbul kariyerine bakınca daha enerjik, daha üretken takım görmüştük. Elbette ligin başı, elbette zaman alacak ama en azından kanat organizasyonlarını geliştirmek için bir ivme şart. İstanbulspor döneminde ligin en kaliteli hücum futbolunu oynatan hocadan, Sivasspor’da da aynı dokunuşu beklemek hakkımız.
Sonuç olarak, haftayı yine umut vermeyen bir oyunla kapattık. Ama ligin dengeli yapısını da unutmamak gerek; rakiplerle aramızda büyük fark yok. Bu lig, her hafta dengeleri bozan, sürpriz sonuçlara gebe bir lig. Sivasspor’un ise haftaları boş geçmeye hakkı yok. Deplasmanda alınan bir puan elbette değerlidir ama 3 puanı hiç arzulamadan oynamak düşündürücü.