Artık son düzlük sürprize pek yer olmaz olmuyorda. Sivasspor’un deplasmanda Galatasaraya yenilmesi de sürpriz sayılamazdı. Son 16 maçını kazanmış, 34 haftadır yenilmeyen, ligin bitimine dört hafta kala en yakın rakibine dört puan fark atmış, son yirmi yılda önde götürdüğü hiç bir sezonu kaybetmemiş Galatasaray’ın kendi seyircisi önünde Sivasspor’a yenilmeyeceği çok çok yüksek bir beklentiydi. Maçın sonucunun merak edilmesi topun yuvarlak, sahanın dikdörtgen, oyunun adının Futbol olmasındandı.
Galatasaraya yenilmek sürpriz değildi ama bu kadarıda yani… İki bir hadi üç bir yenilmek vardı, altı yemek nedir… Bundan önceki haftalarda sıkca eleştirsekte Bülent hoca ısrarla denediği beşli sistemi aslında bir seviyeye getirmişti. Beşli oynadın diye eleştirilmeyeceği tek maçta neredeyse buydu. Deplasmanda Galatarasaya savunmayı önceleyerek çıkmak, savunmayı kalabalık tutmak anlaşılabilecek birşeydi. Ancak futbolun gereklerini yerine getermezseniz onbir sıtoperle çıksanızda iyi savunma yapamazsınız. Oyuncularınınızın tamamı santrafor olsada gol atamazsınız.
Galatasaraya karşı beşli savunma ile çıktığınız zaman topu rakibe bırakmayı peşin olarak kabul etmişsinizdir, o zamanda sizi kaptığınız toplarda hızlı bir şekilre hücuma çıkaracak kontra atak oyuncularından bir ikisini sahaya sürmeniz gerekir. Beşli savunma ile çıkmanız ne kadar doğru ise bu maçta Manaj’ın yanında Koita’yı oynatmanız o kadar yanlıştı. Evet Manaj gol atar ama önce topu Manaj’a kadar götürmeniz gerekir. Bu maçta topu Manaj’a götürerecek oyuncu Koita değil, elinizdeki kadroya göre Azizbek veya Menıg di. Koita yerine bu iki oyuncudan birisi sahada olsaydı Hocaya diyecek pekte birşeyimiz olmayacaktı.
Hocamızın maç sonrası açıklamalarına gelince… Mazeret aramaya gerek yok, yapadık, beceremedik, başaramadık ezildik. Yenilgimizin hakemle, varla alakası yoktur. Hele hele altı yemenin hiç bir izahıda yoktur. Eğer biz bu maçtan ders çıkarmaz bu kafa ile gidersek bizi Sebattin Öztürk ve Taha Akgül’ün yanına Hamza Yerlikaya’yı da koysak bizi kurtarmaz…