Her maçın sonunda “Oyun disiplininden kopmadık.
Kaybettiğimiz maçlardan ders çıkartacağız.
Rakiplerimizden çok pozisyona girdik.”dedik.
Günü,haftayı kurtarmaya çalıştık.
Doğrulardan kaçtık.
Ama geldiğimiz nokta burası oldu.
Tarihi bir başarısızlığa imza attık.
Kaybettikçe taraftarı kandırdık.
Kandırdıkca, oyaladıkca kaybettik.
Pembe tablolar çizdik.
Gücümüz bu,kapastemiz bu demedik.
Tesisleri dünyaya kapattık.
Ama hatalarımızı kapatmadık.
Taraftarımızı yenilgiye alıştırdık.
Yenilgide bu oyunun parçası dedik.
Konuşana susun dedik.
Sustukça başarı gelecek zannettik.
Yol göstereni düşman ilan ettik.
Rakiplerimize ilaç olduk.
Yiğidoları hasta ettik.
Kısaca biz ne ettiysek,kendimize ettik.
Bize bir şey olmaz dedik
Farkına varmadan ligin dibine demir attık.
Oyun ve mücadele ruhumuzu kaybettik.
Kısacası kaybettikçe kazanmayı unuttuk.
Sahte sözlerle kendimizi ve gerçeği kabullenmedik.
Adım adım eriyoruz dedik.
Kötü gidişe çare olun dedik.
Şimdi söz de mikrofonda sizde…
Haydi siz konuşun,biz dinleyelim.
Siz çare bulun biz peşinizden gelelim.