İyi ya da kötü, devre arasına kadar bu takım böyle gidecek gibi görünüyor. Kadroya kimi koyarsan koy, sahadaki tablo değişmiyor; daha da kötüsü, değişmeyecek hissi her geçen hafta biraz daha güçleniyor. Zor gol atıp kolay gol yemek ise bu sezon Sivasspor’un adeta sloganı oldu.
Artık maç maç değerlendirme yapmanın da çok bir anlamı kalmadı. Çünkü sorun tek bir maçlık, tek bir rakiplik değil; sorun daha derinde. Çare diye baktığımız tek kapı devre arası transferleri. Ama orada da insanın içine bir umut değil, bir endişe düşüyor. Sezon başında yapılan, neye hizmet ettiği hâlâ anlaşılamayan transferler gibi olursa, devre arası da sadece takvimde bir tarih olarak kalır.
Mehmet Hoca maç sonu “çok iyi oynadık” diyor. Saygı duyuyoruz elbette ama saha kenarından, tribünden bakan gözle o oyun pek de öyle görünmüyor. Şimdi insan ister istemez soruyor: Biz mi körüz, yoksa başka bir maç mı izliyoruz? İyi oyunun tanımı buysa, kötü oyunu düşünmek bile istemiyorum.
Çorumspor, kadro kalitesi olarak bizden çok üstün bir takım. Bunu inkâr etmek zor. Buna rağmen savunmamız ayakta kalabildiyse, alınan bir puan için “kârdır” diyebiliyoruz. Ne acı değil mi? Bir zamanlar “bu maçı çeviririz” dediğimiz anlardan, “aman gol yemeyelim” noktasına geldik.
Daha da acısı, maç içinde 1-0 öne geçsek bile Yiğidoların içi rahat etmiyor. Kimse “bu maçı alırız” diyemiyor. Herkes diken üstünde, tek ayak üstünde, ağzı kalbinde izliyor maçı. Dakikalar ilerledikçe umut değil, stres büyüyor. Futbol keyif vermekten çıkıp, sabır testine dönüşüyor.
Bir puana sevinir hâle geldik. Bu camia için ne büyük bir kırılma… Tribüne destek vermeye geldik, takımımızın arkasında durmaya geldik. Karşılık beklemeden sevdik, sevmeye de devam ediyoruz. Ama insanın içinden şu cümleyi kurası geliyor: Biraz da bizim yüzümüz gülse olmaz mı?
Bu şehir daha iyisini gördü. Bu taraftar daha iyisini hak ediyor. Sitemimiz sevgiden, üzüntümüz bağlılıktan. Ama bilinmeli ki bu gidişat sadece puan tablosunu değil, insanların içindeki inancı da tüketiyor. Ve bir takım için en tehlikeli kayıp, tam da budur.