Sivasspor’un nefes almak, düşme potasından biraz olsun uzaklaşmak için kazanması, en azından kaybetmemesi gereken bir maçtı. Aynı şekilde yenilmesi halinde düşme potasının içine girecek olan Rizespor açısından da kendi saha ve seyircisi önünde kazanılması gereken bir maçtı. Sivasspor bir hafta önce rakibini farklı mağlup etmenin morali ile Rize’ye gelirken, rakip de son üç hafta maç yapmamanın verdiği dinlenme, toparlanma ve iyi hazırlanmanın avantajı ile sahaya çaktı.
Ben 2002 yılındaki Akçaabat-Rize iş birliği ile Sivasspor’un Süper Lige çıkmasının önünün tıkanması kumpasından sonra Rizespor’a sempati ile bakamıyorum. Aksine son yıllarda iki şehir taraftarları arasında kardeşlik rüzgarları esiyor. Bu sebepten bir haftadır her iki taraf da biribirine çiçek atıyordu. Karşılaşma içerisinde yine iki taraf da centilmence davranışlar sergiledi. Tribünlere sorsanız kahir ekseriyeti maçın berabere bitmesini isterdi. Bu hava sadece tribünlerde yoktu, son derece kritik bir maç olmasına rağmen saha içinde mücadele eden futbolcular da centilmenliği elden bırakmadı. Öyle ki karşılaşma sarı kart dahi çıkmadan tamamlanan ender maçlardan biri olarak kayıtlara geçti…
Oynanan oyuna bakacak olursak bana göre Rıza Hoca da beraberliğe razıydı. İlk yarı Sivasspor top rakipteyken oyunu sete çevirip komple topun arkasına geçerek oynadı. Ancak Alisow’a iki net pozisyon vermekten de kurtulamadı. Karşılaşmanın 35. dakikasında Bekir’in bireysel çabası ile oluşturduğu pozisyonda Manaj’a “al da at” dedi, lakin Manaj topu dağlara taşlara attı. Maçın en net pozisyonunu harcadı. 45 dakikada başladığı gibi tamamlandı.
İkinci yarıda kendisine ısrarla pas vermeyen arkadaşlarına inat yine Bekir, sağ çaprazda topu aldı, rakibini geçti, uzaktan isabetli ve sert vurdu. Bu defa da Rizespor kalecisi başarılıydı. Bu pozisyonun cevabını Rizespor Ali Şaşal’ın elinden kaçırdığı pozisyonda Zekiri ile verdi, o top da direkten döndü. Her şey Rıza Hocanın planına uygun gidiyordu ki Samuel’in koluna temas eden pozisyonda VAR penaltıyı işaret etti ve 70’de Rize öne geçti. Golden sonra sadece on dakika risk alan Sivasspor Sımiç ile baraberlik golünü buldu. Doksan dakika stadyumdaki herkesin istediği şekilde tamamlandı…
Son maçların tamamında olduğu gibi Sivasspor’un en kötüsü Uğur, en verimsizi de Manaj’dı. Manaj bana göre Sivasspor’a faydadan çok zarar veriyor. Maç içindeki davranışları ile arkadaşlarının oyun konsantresini ve taktik anlayışını da bozuyor. Ne kadar müsait olursa olsun bana göre Bekir’e kasti topu aktarmıyor. Bu durumu teknik heyetin görüp önlem alması gerekir. Son bölümde Rıza Hocanın Manaj’ı oyunda tutup Bekir’i çıkarması yanlıştı. Bu maç özelinde kocaman bir tebrik de Chariss’e yine üç kişilik oynadı.
HÜLASA PES ETMEK YOK, SON DÜDÜĞE KADAR UMUT KAYBETMEDEN HEP DESTEK-TAM DESTEK…