Bu ülkenin, bu şehrin sorunu öncelikler, tek gerçek ve en büyük sorunu olan öncelikler. Neyin, ne zaman ve nerede olması gerektiğine karar verme iradesinin olmadığı, hatta kimi yerde, iradenin bile bile kaybedildiği öncelikler.
Çevrenize bakın, özellikle kamu eliyle yapılan işlerin hangisi öncelikliydi sizce. Sivas’ın önceliği nedir mesela? İşsizlik, hava kirliliği, yatırımlar, Sivasspor’da beklediğiniz transferler mi, Et Süt Kurumu önünde dizilen sıra sıra kuyruklar mı, yoksa geçen yıl parmak sallayıp, biraz da cırmaladığımız içme suyu sorunu mu? Yoksa şehrin orta yerine dikilen, onca devlet binasının, sağlık ocağının, okulun hastane’nin, boş yere yerle yeksan edilerek, yerine dikilmeye çalışılan Cami ve inşası mıydı önceliğimiz, ya da bu şehrin önceliği.
Doğru dürüst çalışmayan internet altyapısı, arada bir su koyveren elektrik sistemi, sıra sıra kapanan işyerleri, küçük esnafın bitmeyen, dinmeyen ızdırabı ve acısı mı bu şehrin önceliği mi?
Ya da ne bileyim, nereden girdiği belli olmayan, hergün yüzlercesini, binlercesini misafir ettiğimiz mülteciler mi, sığınmacılar mı, kaçak göçek girenler mi?
Nedir bu şehrin önceliği arkadaş? Doğru dürüst rayına sokulamayan, aksine daha da beter edilmeye çalışılan, beş bilinmeyenli denklemi çözüp te, şehrin trafik sorununu çözmeyi beceremeyen komisyonlar mı sizce bu şehrin önceliği.
Kent Konseyi, STK’lar, Kaşık Cebimde Dernekleri, kerameti kendinden menkul, yemekli organizasyonların vazgeçilmezleri, medyamızın güzide temsilcileri mi, basınımızın duayenleri vs. vs. başarısız eğitim hayatı mı? Sahi bir Teknoloji Üniversitemiz vardı, var değil mi hala. Yoksa ben hayal falan mı görüyorum.
Eh işte Cumhuriyet Üniversitesi var diyoruz biraz.
Bu şehrin önceliğini belirleyen kimdir sizce?
Siyasiler diyorsanız yanılırsınız, siyasilerin önceliğini belirleyen öncelikler var bu şehirde. Kimi bir çeşme yanında, kimi bir ofiste. Kimi çay ocağında. Ama altyapı, entelektüel bilgi birikim, hayat bilgisi, sıfır üzerinden sıfır.
Bu şehrin en öncelikli öncelik sorunu kaç defa karşımıza çıktı, çarşaf çarşaf, padişah fermanı gibi gibi. Şehirde bir halısaha maçı için kadro ihtiyacı vardır, Kaleci, orta saha, yukarı saha, kale sahası hep aynı isimlerden oluşur. Bazen isimler ayrıdır, dernekleri aynıdır, dernekleri ayrıdır, cemaatleri aynıdır, cemaatleri ayrıdır, kafaları aynıdır. İşte Sivas’ın sorunu da burada başlar, “NATO kafa, NATO mermer!” Hiçbir cacığa doğranmayacak isimler, sofranın ana yemeği olur çıkarlar bu nedenle.
Yada kale’de gördüğünüz şahsiyeti, orta sahada, orta sahada gördüğünüz bir şahsı, rant sahasında görebilirsiniz,
Öncelik; adı konmamış sorunun çözülmesi, çözüm üretilmesi olmadığı için, bu şehrin önceliği hiçbir zaman olmamıştır, olmayacaktır.
Sorunu çözmeye namzet, münhasırların, üflediği ocağa suya gerek bırakmadan söndüren şahsiyetlerin var olduğu bir şehir çok fazla ayakta kalamaz, direnemez kusura bakmayın.
Çünkü bu şehirde sorun çözmek diye bir dert tasa, son birkaç yıldır hiç yaşanmamıştır. Sanıyorum bir ara bu duyguyu hatırlayacak gibi olmuştum, o da 10-15 sene önce kadardı.
Sonra pek derdimiz olmadı. Bir çoğumuzun derdi olmaktan çıktı. Bu derdi olmaktan çıkanları kurduğu, Ortak Derdi, derdi olmayanlar kavminin göçünü yaşacağımız günleri heyecanla, dört gözle bekliyorum.
Bu şehrin önceliği; önceliği olmayanların, öncelik kaygısı olmayanların, rant ve menfaat kaygısı olanların, gladyatörlüğünü yaptığı arena meydanlara aslanlara yem edilmesidir.
Çok değerimizi bu aslanlara yem ettik ve yazık ettik.
Sağlıcakla kalın.